Subscribe:

22 Nov 2011

သံုးဆယ့္တစ္ ပိြဳင့္ ဇီး႐ိုးဇီး႐ိုး ပိြဳင့္ ဇီး႐ိုး ပိြဳင့္ ဇီး႐ိုး
11:00 PM 9/3/2011

အခ်ိန္ကာလတစ္ခုတုန္းက သင္ဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာ ေရွာ့ခ္ရလိမ့္မယ္
ကန္႔လန္႔ကာခ်ကာထားတဲ့ လွ်ပ္စီးေတြ
ျပည္ေတြဟာ တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒိုင္း ကြဲထြက္လ်က္ပဲ ေန
ကိန္းဂဏန္းေတြကို အားလံုးက စိတ္၀င္စားၾကတယ္
ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္ ယာဥ္ ဒံုးပ်ံနဲ႔ သြားရမယ့္ ခရီး
ေငြစုဘဏ္စာအုပ္နဲ႔ ေငြ
လူသားအဓိပၸာယ္ကို ဘာေတြနဲ႔ ဆက္ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ၾကမွာလဲ
ေက်ာက္ေဆာင္ကို လိႈင္းလာတိုက္ခိုက္တယ္
အျပစ္ဒဏ္
ကၽြန္ေတာ္အခ်က္အလက္ေတြကို ႐ူးေနတဲ့ လူေတြကို မေျပာဘူး
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ စိုက္ၾကည့္တယ္
အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းေတြကေန ေလာင္ကၽြမ္းသြားၾက
ပစ္မွတ္ေတြကို ခ်ိန္ရင္း ကိုယ္တိုင္ဟာ တျခားသူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ပစ္မွတ္ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္သြားၾက
အမုန္းမမ်ားၾကနဲ႔
ကဗ်ာကို ဆက္ဆံရင္ အသိဉာဏ္နဲ႔ ဆက္ဆံမွပဲ ရမယ္
ကၽြန္ေတာ္မိုးကုပ္စက္၀ိုင္းေအာက္မွာ ေရာက္ေနတဲ့ ေဟာဟိုေတာင့္တမႈေတြကို
စြန္႔ခြာမွ ရမယ္
ကဗ်ာဖတ္သူရဲ႕ နာ့ဗ္ေၾကာမ်ားထဲက ပံုရိပ္မွာ
ဂက္စတာပိုေတြရဲ႕ အဖမ္းခံရၿပီး အဆိပ္ေငြ႕ေပးအသတ္ခံလိုက္ရတာ စြန္းထင္းေနမယ္
ကန္႔လန္႔ျဖတ္ ဆိုး၀ါးခ်င္ ဆိုး၀ါးေနလိမ့္မယ္
မယံုပါေစနဲ႔လို႔ ေၾကာက္မက္ထိတ္လန္႔စရာေတြကို ယံုေအာင္ သမိုင္းႀကံဳခဲ့တယ္
စားလိုက္ ေသာက္လိုက္ အိပ္လိုက္ ကာမလိုက္ အမဲလိုက္လိုက္နဲ႔ဆို အလကား
တယ္လီဖုန္းေခၚလိုက္ၿပီး ဘာေတြ အီစီကလီလုပ္ေနတာလဲ
အာ႐ံုေၾကာေတြဟာ ေပါက္ၿပဲကုန္တယ္
အရွင္းေျပာ
ရွင္သန္ေနထိုင္ရမႈဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ျခစားေနတယ္
အေရျပားေတြ အသားစေတြ အ႐ိုးေတြ အေျမႇးေတြ အေသြးေတြ ရွိတာေတြကို အကုန္သူ
လာလာစုပ္မ်ဳိေနတယ္
ကိုယ္လည္း ေကာ့လိမ္ေနတာပဲ
မင္းလည္း လူးလြန္႔ေနမယ္
ကင္းေထာက္ေလယာဥ္မ်ား စစ္ေသြးႂကြမ်ား ေလာကဓံတင့္ကားမ်ားနဲ႔
ေၾကာ္ျငာဒံုးခြင္းဒံုးမ်ား အေမွာင္ေအာက္မွာ ၾကမၼာလုယူခံရမႈမ်ားနဲ႔
လံုၿခံဳမႈကို ေစာင့္ေခ်ာင္း႐ိုက္ထားရတဲ့ လံုၿခံဳေရးကင္မရာမ်ား
ေခၽြးနံ႔ ေသြးနံ႔ အပုပ္နံ႔မ်ားဟာ ဘာလို႔ က်ဴးေက်ာ္၀င္လာရတာလဲ
မတားႏိုင္ မဆီးႏိုင္ ရွိခဲ့ပါတယ္
ႏွလံုးသားကို လက္ေဆာင္အျဖစ္ ထုပ္ပိုးေပးလိုက္ဖို႔
ေလွာင္မရယ္လိုက္နဲ႔ေနာ္ အနာအဆာမ်ား အေခ်ာကိုင္ထားပါတယ္
အတိတ္တားေဆး
ဒါကဗ်ာစကားလား
ဘယ္လိုစကားမ်ဳိး ေျပာရမလဲ ေမ
အသက္မ်ား သတိပဌာန္မ်ား ႏွလံုးသြင္းမႈမ်ား
ဒုကၡကို ႐ုန္းကန္ရင္း စုတ္ၿပဲသြားရတာေတြ မ်ားလာတယ္
နာတာေတြ ဘာေတြ မရွိေတာ့ဘူး
ေနသားက် အက
ေဇာက္ထိုးအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ရင္ အရာအားလံုးကို ေဇာက္ထိုးျမင္ရဖို႔ပဲ ရွိတယ္
မ်က္တြင္းဆိုတာ ေဟာက္ပက္နဲ႔
ညမွာ ၾကယ္ေရာင္ေတြ အေမွာင္ကို အန္တုတယ္
စိုးရိမ္မကင္း
ေႂကြသြားလည္း မင္းမငိုရဘူး
ေလညင္းကေလးေတြ ေနာက္ကိုလည္း ေျပးလႊားလိုက္ခ်င္လည္း ရေသးတယ္
နာမ္နဲ႔ အတူ
ကမၻာႀကီးလည္း ေအးခ်မ္းပါ
ေအးခ်မ္းေနတာေလးပဲ လွပါတယ္
ဘယ္အဆံုးကို ခင္ဗ်ားေမွ်ာ္လင့္ေနတာလဲ
အရည္ပူ လူပူ အပူေတြထဲက အူ
ကိုယ္ေျပးထြက္

စိုးမင္းေအာင္
00:45 AM 9/4/2011

No comments:

Post a Comment